Ik ben in 2010 begonnen bij Cicero nadat ik terugverhuisd was naar Limburg vanuit Noord-Holland. Ik had mijn verzorgende IG opleiding net afgerond. Ik startte bij de thuiszorg en daarna ging ik naar zorgcentrum Elvira-Leontine. Ik ben niet meer weggegaan, ik heb er zelfs nooit over nagedacht om weg te gaan bij Cicero.
Gestimuleerd door mijn manager ben ik de toelatingstest gaan doen voor de BBL opleiding Verpleegkundige. Ik wilde deze opleiding graag doen omdat ik dan zowel in mijn werk als persoonlijk verder kan groeien. Ik zag een beetje op tegen mijn stageperiode, maar dat is me supergoed bevallen. Ik had goede begeleiding en alles was bespreekbaar. Fijn! Maar je leert jezelf goed kennen als je uit je comfortzone wordt gehaald en je anders leert kijken naar de zorg die je gewend bent te geven.
Toen ik de ik de toelatingstest voor de opleiding ging doen, was het liedje “You'll never walk alone” op de radio. Dat raakte me, want zo voel ik mij op mijn werk en zo voelde het zeker tijdens de opleiding. Ik ervaar Cicero als een fijne werkgever, ik voel me thuis, ik word gestimuleerd om te groeien, krijg begeleiding waar dit nodig is en je kunt jezelf zijn.
Ik blijf bij Cicero omdat ik het gevoel van ‘samen zijn’ heel belangrijk vind en omdat ik dat bij Cicero ook ervaar. Samen kun je bergen verzetten en goed voor de cliënten zorgen. En dat is wat ik het liefste doe: zorgen dat de cliënten het goed hebben op alle gebieden, daarom ben ik de zorg ingegaan en heb ik de opleiding tot verpleegkundige gedaan. Maar je doet dit altijd samen met je collega's. Het gevoel van “You’ll never walk alone” is voor mij zeker van toepassing op Cicero en dat voelt erg goed.