Toen mijn opa en oma overleden, was dat voor mij hét moment om mijn carrière om te gooien. Ik werkte in de detailhandel en wilde werk doen waar ik meer waardering voor zou krijgen. Daarnaast wilde ik ook een baan die goed te combineren is met mijn twee jonge kinderen. Werk-privé balans is belangrijk voor mij: als je immers thuis goed in je vel zit, heb je ook geen zorgen om mee te nemen naar je werk!
Mijn nieuwe carrière vond ik in de thuiszorg. Ik ben twee jaar geleden bij Cicero Thuis begonnen als ondersteuner wonen en huishouden thuis (OWHT) en deze baan gaf me direct zowel de waardering als de werk-privé balans waar ik naar op zoek was. Ik kwam te werken bij een superleuk en warm team. We zijn als collega’s heel hecht, ondanks dat we niet echt samen werken. Als OWHTer had ik naast de schoonmaak- en huishoudwerkzaamheden ook de tijd om even met mijn cliënten te kletsen of een bakje koffie te drinken. Mijn leidinggevende zag al snel dat dit stukje begeleiding goed bij mij paste, en zo stroomde ik in korte tijd door naar de functie van ondersteuner wonen en begeleiding thuis. Vanaf hier zijn er meer doorstroommogelijkheden binnen Cicero, maar voor nu zit ik hier op mijn plek.
Ik vind de afwisseling van mijn werkzaamheden erg leuk. Ik plan zelf in wat ik ga doen bij/met de cliënt. Soms is het een wandeling, soms gaan we samen een boodschap doen of neem ik hen mee naar een kennis. Een andere keer blijven we ‘lekker thuis’ en drinken we koffie, kook ik of doen we de nagels. Ik word zo onderdeel van hun ritme en routine. Ik merk dat veel cliënten het fijn vinden dat er tijd en ruimte is om echt een band op te bouwen met elkaar. Mijn werk geeft ook rust voor mantelzorgers en naasten: niet alles komt bij hen terecht, maar het voelt ook niet alsof er een ‘vreemde’ komt om dingen te regelen. Het mooiste in mijn werk is de waardering die ik terugkrijg van cliënten en hun naasten. Het is heel mooi om samen te kijken naar wat iemand nog wél kan doen, en ze dan te zien opbloeien.